Permacultuur
Ontstaan
De Australische wetenschapper, docent en bioloog Bill Mollison wordt gezien als vader van het concept permacultuur. In 1959 herkende hij patronen en verbanden die terug te vinden zijn in de natuur en raakte hierdoor geïnspireerd. Zijn ongenoegen tegenover het toenmalige systeem, tegenover de manier waarop voedsel werd geproduceerd, zette hij om in daden. Hij trok zich twee jaar lang terug uit de maatschappij en ontwikkelde in die tijd datgene wat we nu permacultuur noemen.
De term kwam tot leven in 1974, samen met zijn student David Holmgren ontwikkelde hij "een kader voor een duurzaam landbouwsysteem gebaseerd op een veelgewassensysteem met vaste planten, struiken, kruiden (groenten en onkruiden), paddenstoelen en wortels"
"
Though the problems of the world are increasingly complex, the solutions remain embarrassingly simple. The greatest change we need to make is from consumption to production, even if on a small scale, in our own gardens. - Bill Mollison
Later kwam hij tot de vaststelling dat de term permacultuur een veel breder thema omvatte dan datgene waarvoor ze het in eerste instantie bedachten.
"Zoals ik permacultuur zag in de jaren 70 was het een gunstige verzameling van planten en dieren in relatie tot menselijke nederzettingen, met name gericht op huishouden en gemeenschappelijke zelfredzaamheid, en wellicht als "commerciële onderneming" alleen als bonus van het systeem. Echter houdt permacultuur meer in dan enkel voedselvoorziening in het huishouden. Zelfredzaamheid in voedsel is zinloos tenzij mensen toegang hebben tot land, informatie en financiële bronnen. Dus sinds enkele jaren omvat het passende juridische en financiële strategieën, waaronder strategieën voor toegang tot land, bedrijfsstructuren en regionale zelf-financiering. Op deze manier is het een geheel menselijk systeem."
Hij richtte The Permaculture Institute op in Tasmanië, schreef diverse boeken en ontwierp een onderwijssysteem om anderen bij te scholen. De Permaculture Design Course (PDC) was geboren. In 1981 ontving hij de Right Livelihood Award (alternatieve nobelprijs) voor zijn prestaties.
We bekijken welke verbanden er terug te vinden zijn in de natuur, als je dit oplettend bekijkt zie je dat alles met elkaar verbonden is. Dan zie je dat als het éne beschadigd wordt, dit effect heeft op het andere. Maar ook dat als er liefde wordt gegeven aan het éne, dit effect heeft op het andere. Om zorg te dragen voor dit web van relaties houden we ons aan 3 ethische principes, David Holmgren heeft naast deze drie principes een onderverdeling gemaakt in 12 ontwerpprincipes die we als leidraad gebruiken.
Wat is Permacultuur?
Bron: puurpermacultuur.nl
De drie ethische principes
Zorg voor de aarde
Letterlijk vertaald, draag zorg voor de bodem. De toestand van de bodem zegt ons veel over de toestand van deze plaats. De bodem zit vol leven, leven dat voor ons met het blote oog deels niet te zien is, leven dat samenwerkt naar een veerkrachtig systeem. Dit houden we zo veel mogelijk intact.
Als we verder kijken kan dit ook vertaald worden als zorg dragen voor de streek, het gebied en de lokale biodiversiteit. We accepteren alle levensvormen, ongeacht hoe vervelend ze ook zijn voor ons, als deel van ons web van relaties. We bestrijden niet. We bekijken welke creatieve oplossingen er zijn, als er al een oplossing nodig is..
Zorg voor de mens
We nemen de verantwoordelijkheid voor onze eigen situatie. We dragen zorg voor onszelf door meer zelfvoorzienend te leven, we dragen zorg voor onze naasten en focussen minder op het materiële. We verminderen onze consumptie en zorgen er zo voor dat het conflict tussen zorg voor de natuur en zorg voor de mens verminderd/verdwijnt.
Eerlijk delen
Overvloed, wie een eigen tuin heeft kan enkel beamen dat de natuur overvloed geeft. Het gevoel van overvloed zorgt ervoor dat we het te veel willen delen. Zo ook delen met het leven dat in onze tuin voorkomt, door voldoende te voorzien kan er zeker eens een eekhoorn of vogel passeren.
Je kan ook dit principe verder door trekken. Door zorg te dragen voor de bodem dragen we zorg voor de toekomst. Door aan bodemherstel te doen, geven we de bodem zelfs gezonder door aan de volgende generaties dan hoe wij hem in handen kregen. Ook dit maakt deel uit van eerlijk delen, we kijken toekomstgericht.
We streven er naar
een gesloten kringloop te creëren.
Door te composteren, hergebruiken en
gebruik te maken van de energie die al aanwezig is trachten we zo min mogelijk af-
of aan te voeren.
D.m.v. creatief denken komen we vaak tot
voordehandliggende oplossingen.
